เสียง p กับ b ก็เป็นคู่หูกัน ลักษณะเหมือนกับคู่หู t กับ d ที่ได้อธิบายไปแล้ว คือ ทำปากเหมือนกัน แต่ตัวหนึ่งเป็นเสียงลมเฉย ๆ หรือเสียงไม่ก้อง อีกตัวหนึ่งเป็นเสียงก้อง เมื่อเทียบเสียงกับภาษาไทยแล้ว เสียง p ก็เหมือนเสียง -พ- ยกเว้นในบางคำบางจุดจะมีเสียงเหมือน -ป- (ซึ่งผมจะได้อธิบายต่อไปในตอนหน้าว่าเมื่อไรจึงเป็น -ป-) และเสียง b ก็เหมือนเสียง -บ- คนไทยเราเวลาออกเสียงพวกนี้ เราก็ว่ากันตามพยัญชนะ พ พาน ป ปลา หรือ บ ใบไม้ ว่ากันไป ไม่มีปัญหาอะไร ไม่เคยต้องเรียนว่ามันทำปากเหมือนกัน ใครสนใจ ก็ลองออกเสียง แล้วสังเกตปากตัวเองดู ก็จะเห็นตามที่ฝรั่งเขาสอนว่า มันทำปากเหมือนกันเป๊ะ สำหรับเรื่องเสียงก้อง หรือไม่ก้องนั้น เราก็ไม่ต้องไปใส่ใจมากนัก ยกเว้นเรื่องเดียว คือ เวลา p กับ b เป็นเสียงลงท้าย ซึ่งจะส่งผลให้เสียงที่ออกมาแตกต่างกัน อันนี้ภาษาไทยเราไม่มี ก็ต้องฝึกฝนกัน
เสียง p และ b ลงท้าย
ลองเทียบคำที่สะกดด้วยสระเดียวกัน แต่ลงท้ายต่างกัน เช่น tap กับ tab คำว่า tap ออกเสียงว่า -แท็พ- สระเสียงจะสั้น (ผมใช้ไม้ไต่คู้เน้นให้เห็นว่ามันสั้น) และลงท้ายด้วยเสียงเป่าลมเหมือนจะพูด เพอะ ออกมา เวลาคุณพูด เพอะ ตอนท้ายนี่ลองจับคอดู คอต้องไม่สั่น สำหรับ tab ออกเสียงว่า -แทบ- สระเสียงจะยาวกว่า และลุ่มลึกกว่า ตอนท้ายก็เอื้อนเป็นเสียง เบอะ ออกมาพอได้ยิน ถ้าจับคอดู คอก็จะสั่นตอนพูด เบอะ จะว่าคล้ายพูดเป็นสองพยางค์ -แทบ-เบอะ- ก็พอจะได้ ลักษณะของความแตกต่างเมื่อพยัญชนะลงท้ายเป็นแบบเสียงก้อง หรือไม่ก้องนี้ ก็คล้ายกับคู่หูคู่อื่น ๆ ที่เราได้เห็นกันมาแล้ว เช่น t กับ d หรือ f กับ v ลองฟัง และพูดคำเหล่านี้ดู
- tap -แท็พ- tab -แทบ-
- cap -แค็พ- cab -แคบ-
- mop -ม็อพ- mob -มอบ-
- top -ท็อพ- job -จอบ-
- rope -โรพ- robe -โรบ-
- step -สะ-[เต็พ]- stab -สะ-[แตบ]-
เมื่อ p เพี้ยนเป็น “ป”
คนอินเดีย และอีกหลาย ๆ ประเทศ เวลาเขาพูดเสียง p เขาจะออกเป็นเสียง ป ปลา เข้าใจว่าภาษาเขาคงไม่มีเสียง พ พาน ภาษาไทยเราก็ถือว่าโชคดีมีทั้งสองเสียง มันก็เป็นข้อได้เปรียบที่ทำให้เราได้ยินว่า ฝรั่งเองบางคำก็ออกเป็นเสียง -พ- บางคำก็ออกเป็นเสียง -ป- ซึ่งผมคิดว่าคนส่วนใหญ่ก็ไม่รู้ตัวว่าเขาออกเสียงเป็น -ป- ยกเว้นแต่จะไปจี้ถามเขา ในพจนานุกรมก็มีเฉพาะเสียง phonetics สำหรับ -พ- ไม่มี -ป- ในการบัญญัติใช้ภาษาไทยเพื่อเขียน phonetics นี้ ผมจึงแนะว่าให้ใช้ตัว -ป- ที่เรามีให้เป็นประโยชน์ ตรงไหนออกเสียงเหมือน ป ปลา มากกว่า ก็เขียนเป็น -ป- เสียเลย ก็ขอให้เข้าใจว่าทั้ง -พ- และ -ป- มาจาก phonetics ตัวเดียวกัน คือ ตัว p ในภาษาอังกฤษ ถ้าคุณได้อ่านเกี่ยวกับตัว t มาแล้วก็จะพบว่า เรื่องราวของการเพี้ยนเสียง -พ- เป็น -ป- นี้ ก็เหมือนกับการเพี้ยนเสียง -ท- เป็น -ต- ของตัว t นั่นเอง
เริ่มกันก่อนที่คำที่ควรจะเป็นเสียง -พ- แต่คนไทยบางคนดันไปออกเสียง -ป- เนื่องจากเราไปใช้คำทับศัพท์แล้วเขียนเป็นตัว ป ในภาษาไทย อันนี้ก็ไม่ถึงกับว่าออกเสียงผิด แต่เรียกว่าพูดไม่ชัดโดยไม่จำเป็นดีกว่า คือ พูดเป็นแบบสำเนียงอินเดียไป เพราะฉะนั้น ถ้าอยากจะพูดชัด ก็ให้ระวังเวลาพูดภาษาอังกฤษให้เปลี่ยนเป็นตัว -พ- แทน ตัวอย่างเช่น
- ชื่อเฉพาะทั้งหลายที่ขึ้นต้นด้วย P ควรออกเสียงเป็น -พ- เช่น Poland -[โพ]-แลนด- Peru -เพ-[รู]- Peter -[พี]-เตอระ-
- program -[โพร]-แกรม-
- promotion -โพร-[โม]-ฉั่น-
- professor -โพร-[เฟส]-เสอระ-
- process -[พรอ]-เสส- หรือ -[โพร]-เสส- เช่นเดียวกัน คำที่มาจากรากศัพท์เดียวกัน เช่น processor -[พรอ]-เสส-เสอระ-
- piano -[เพีย]-โน-
- party -[พาร]-ตี-
- pound -พาวนด- ที่แปลว่า หน่วยน้ำหนักปอนด์ หรือ เงินปอนด์อังกฤษ คำนี้เราพูดเพี้ยนทั้งเสียงสระและพยัญชนะ ถ้าไปพูดว่าปอนด์ในภาษาอังกฤษ คนอาจจะฟังไม่รู้เรื่องนะครับ
สำหรับเสียง p ที่เป็น -ป- กฎแรกที่ชัดเจน คือ เมื่อ s ตามด้วย p ก็จะทำให้เสียง p เป็น -ป- อันนี้ เราทำถูกกันอยู่แล้ว เช่น
- spring -สะ-[ปริง]-
- spot -สะ-[ปอท]-
- speak -สะ-[ปีค]-
- despite -ดิส-[ไปท]-
- Casper -[แคส]-เปอระ-
- expense -อิคส-[เปนส]-
- expect -อิคส-[เปคท]-
กฎข้อที่สอง ซึ่งไม่ชัดเจนเท่าข้อแรก และก็ไม่สำคัญเท่า คือ เมื่อพยางค์ที่อยู่กลาง หรือท้ายคำ เป็นพยางค์ที่ไม่เน้น เสียง p ก็จะฟังคล้ายเสียง -ป- เช่น คำว่า super ก็ออกเสียงเป็น -[สุพ]-เปอระ- ได้ ถ้าพยางค์นั้นเป็นพยางค์ที่เน้น เช่น คำที่คล้าย ๆ กัน superb -สุพ-[เพอรบ]- ก็ต้องออกเสียงเป็น -พ- เท่านั้น ไม่มีเพี้ยน การเพี้ยนเป็นเสียง -ป- นี้เข้าใจว่าทำให้พูดได้ถนัดปากมากขึ้น เหมือนกับที่เขาพี้ยนเสียง -ท- เป็นเสียง -ต- และคิดว่าสำเนียงอเมริกันก็จะเป็นมากกว่าสำเนียงอื่นในข้อนี้ ใครจะไม่สนใจในข้อนี้ก็ได้ครับ ก็ทำเป็นเสียง -พ- ไป หรือ แล้วแต่ถนัดเป็นคำ ๆ ไป ไม่ต้องเครียด เพียงแต่ให้เข้าใจว่าคนที่เขาออกเสียงเป็น -ป- ก็ไม่ได้ถือว่าพูดไม่ชัดแต่อย่างไร ดูตัวอย่างเพิ่มเติม เช่น
- open -[โอ]-เปิน- หรือ -[โอ]-เพิน-
- happen -[แฮพ]-เปิน- หรือ -[แฮพ]-เพิน-
- operate -[[ออพ]]-เปอะ-[เรท]- หรือ -[[ออพ]]-เพอะ-[เรท]-
- copper -[คอพ]-เปอระ- หรือ -[คอพ]-เพอระ-
- shopping -[ฉอพ]-ปิง- หรือ -[ฉอพ]-พิง-
- taping -[เทป]-ปิง- หรือ -[เทพ]-พิง-
- copy -[คอพ]-ปี- หรือ -[คอพ]-พี-
» ไปบทถัดไป 11. เสียง k และ g » กลับไปที่ สารบัญ
