เคยเขียนเรื่องนี้ไปบ้างแล้ว ก็ลองมารวบรวมเขียนอีกสักที การเขียนชื่อไทยในภาษาอังกฤษนี่เป็นปัญหาใหญ่ครับ เพราะ เรามีเสียงสระที่หลากหลายกว่า มีเสียงวรรณยุกต์ที่ผันตามความหมาย พยัญชนะบางเสียงภาษาอังกฤษก็ไม่มี และภาษาอังกฤษนั้นสระรูปเดียวกันก็ออกเสียงได้หลายแบบแล้วแต่คำ เช่น a จะเป็น อา เอ หรือ แอก็ได้ u จะเป็น อุ อู หรือ อันก็ได้ เวลาเขียนคำไทยเป็นอังกฤษจึงค่อนข้างเป็นเรื่องของศิลปนิดหน่อย บางทีเอาแน่นอนไม่ได้ บางทีต้องเลือกว่าจะเอาเสียงใกล้เคียง หรือรูปใกล้เคียง ถ้าเอาเสียงใกล้เคียงต้องมีความรู้ว่าคำในภาษาอังกฤษที่คล้าย ๆ กับที่เราเขียน เขาออกเสียงอย่างไร และก็ต้องระมัดระวังไม่เขียนเป็นคำที่มีความหมายไม่ดีในภาษาอังกฤษ

• ตัวอย่างเช่น อ่อนนุช ผมรู้สึกว่าทางการเขียนว่า On Nut เราก็รู้สึกว่าน่าจะเขียนเป็น On Nood ทำไมต้องทำให้ฝรั่งออกเสียงไม่ถูก ถ้าจะเขียนว่า On Nude ก็เสียงถูกแต่รูปผิด เพราะตรงกับคำไม่ดี เพราะฉะนั้น On Nood ดีกว่า
• คำว่า พรเทพ เราเขียนเป็น Pornthep ผมก็รู้สึกว่าน่าจะเขียนเป็น Ponthep ตัว R นั้นนอกจากทำให้ตรงกับคำที่ความหมายไม่ดีแล้ว ยังทำให้ออกเสียงผิดด้วย คำว่า พล กับ พร นั้นเขียนให้ใกล้เคียงที่สุดในภาษาอังกฤษก็เป็น pon เหมือนกันครับ เพราะ R นั้นไม่มีในเสียงไทย เราใช้แทนตัวเสียง ร แต่คำว่า พร นั้นคือ พอน ไม่มีเสียง ร ถ้าชื่อพลเทพ ก็ต้องบอกเขาว่า ออกเสียง pon ให้สั้นหน่อยเท่านั้นเองเช่นเดียวกันคำว่า กรณ์ ก็ควรเป็น kon ไม่ใช่ korn
• ส่วนคำว่า thep นั้น h ไม่มีความจำเป็น แต่ใส่ไว้ก็ไม่ผิด ก็บอกเขาว่าให้ออกเสียงยาวหน่อย ถ้าจะให้ใกล้เสียงไทยมากขึ้นก็ใช้ theb ก็ได้ คำที่ลงด้วย b นั้นในภาษาอังกฤษออกเสียงยาวและแน่นกว่าลงด้วย p แต่เนื่องจากตัว p รูปเหมือน พ ในภาษาไทย ดังนั่้น ใช้ thep จึงดูดีกว่า ยอมเพี้ยนเสียงนิดหน่อย
• คำว่า สุขุมวิท ทางการเขียนเป็น Sukhumvit ถ้าให้เสียงใกล้เคียงที่สุดน่าจะเป็น Sukumwid หรือ Sukoomwid เมือพิจารณารูปประกอบด้วย ผมว่าก็น่าจะเป็น Sukumwit ไม่มีความจำเป็นต้องใส่ h ส่วน ว แหวนนั้น ควรเป็นตัว w ทั้งสิ้น เสียง v ไม่มีในไทย และไม่มีตัวใช้แทน
• คำว่า วานิช เป็นผมก็จะเขียนเป็น Wanit แทนที่จะเป็น Vanich เพราะเขาจะได้ไม่อ่านเป็น วา-นิด-เชอะ- เข้าใจครับว่า ช กับ ch รูปตรงกัน แต่คำไทยไม่มีเสียงลงท้าย มีแต่ตัวสะกด ถ้าคุณชอบน้ำลายพ่นใส่หน้าก็เอา ผมไม่เอาครับ และขี้เกียจบอกเขาว่า ไม่ต้องเชอะได้ไหม เสียง เทอะ จาก t นั้นน้ำลายเบากว่า ch เยอะ
• คำว่า ภูษิท ก็น่าจะเป็น Poosit หรือ Pusit แทนที่จะเป็น Phusit คำที่มี ph นั้นออกเสียงเป็น f แทบทั้งสิ้นในภาษาอังกฤษ ไม่จำเป็นต้องทำให้สับสน
• ตัว ก ก็น่าจะใช้แทนด้วย g ครับ แต่เราชอบใช้ k เช่น กิ่งแก้ว ก็ควรเป็น Ging Gaew แทนที่จะเป็น King Kaew เสียง ป ในภาษาอังกฤษไม่มี เราก็เลยต้องใช้ p แทน แต่เสียง ก นั้นมีคือ g ไม่จำเป็นต้องใช้ k แทน

ผมร่ายยาวมา ต้องขออภัยที่วิจารณ์ มีวัตถุประสงค์เพียงเพื่อให้ความรู้เท่านั้น และเป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัว ถ้าเป็นชื่อของเรา เราพอใจจะเขียนอย่างไร และบอกคนอื่นว่าออกเสียงอย่างไร ก็เป็นเรื่องของเรา ไม่มีผิดครับ ท้ายที่สุด ขอคำสุดท้าย ถ้าบังเอิญใครต้องเไปเขียนคำว่า ฟักทอง เป็นภาษาอังกฤษ เป็นผมก็จะเขียนว่า Fag Thong ซึ่งฝรั่งก็จะอ่านว่า ฝากทอง เราก็บอกว่า เออ ใช่ คุณออกเสียงชัดมากเลย เพราะคำว่า ฟัก (f,

เขาว่าสำเนียงไทยแท้พูดแบบราบเรียบ ไม่มีการเน้นพยางค์ แต่จริง ๆ แล้วมีการเน้นทางอ้อมอยู่นิดหน่อยครับ เนื่องจาก 1) เรามีการใช้ระดับเสียงขึ้นลงที่คงที่ พยางค์ที่เราออกเสียงเป็นโท ตรี ก็ฟังเหมือนเน้นมากกว่าพยางค์ที่เป็นเสียงสามัญ และเอก 2) บางพยางค์เราก็ออกเสียงเร็วตามความนิยม ทำให้ฟังเหมือนไม่เน้น ดังนั้น สำเนียงไทย ในบางคำก็เลยฟังเหมือนไปเน้นพยางค์ผิดตัว ทำให้ฟังไม่รู้เรื่อง ใครที่พยายามเน้นแต่ไปเน้นผิดพยางค์ก็ยิี่งไปกันใหญ่

ตัวอย่างเช่น คำว่า advertise เน้นพยางค์แรก กับพยางค์ที่สาม สำเนียงไทยเราพูด แอ๊ด-เวอ-ไทส ซึ่งก็ฟังเหมือนเน้นพยางค์แรกและพยางค์ที่สาม ก็เลยถูกโดยบังเอิญ แต่คำว่า advantage US UK เน้นพยางค์ที่สอง แต่สำเนียงไทยพูดเหมือนเดิมว่า แอ๊ด-แวน-เทจ ซึ่งฟังเหมือนเน้นพยางค์ที่หนึ่ง ก็กลายเป็นผิดไป ถ้าพูดให้ถูกก็ต้องลดเสียงพยางค์แรกลง แล้วเน้นพยางค์ที่สองให้ยาวและสูงขึ้น เป็น แอด-แว๊น-เทจ (แบบอเมริกัน) หรือ แอด-ว๊าน-เทจ (แบบอังกฤษ) วิธีเขียนคำอ่านของผม จะเอาพวกวรรณยุกต์ออก เพราะมันขึ้นกับสำเนียงและอื่น ๆ ก็เลยเขียนโดยใช้วงเล็บสี่เหลี่ยมบอกการเน้นพยางค์แทน เป็น -แอด-[แฯน]-เทจ- และ advertise ก็เป็น -[[แอด]]-เฯอะ-[ไทส]-   (Note: เสียง v ไม่ใช่ ว นะครับ ผมแทนด้วย ฯ  กดอ่านรายละเอียดได้ที่ เสียงตัว v)

คำบางคำ ก็เน้นพยางค์ไหนก็ได้ เพราะมีคนพูดทั้งสองแบบ เช่น address ถ้าเป็นคำกริยาต้องเน้นพยางค์ที่สอง แต่ถ้าเป็นคำนามมีคนพูดทั้งสองแบบ -แอด-[เดรส]- หรือ -[แอด]-เดรส- ก็ได้

คำอื่น ๆ ที่เรามักเน้นผิด ทำให้คนอาจจะฟังไม่รู้เรื่อง ก็เช่น

• advance US UK -แอด-[ฯานส]- (แบบอังกฤษ) หรือ -แอด-[แฯนส]- (แบบอเมริกัน)  เน้นพยางค์ที่สอง
• advice -แอด-[ไฯส]- เน้นพยางค์ที่สอง
• orange -[ออ]-เรนจ-  เน้นพยางค์ที่หนึ่ง
• effect -อิ-[เฟคท]- หรือ -เอะ-[เฟคท]- เน้นพยางค์ที่สอง
• exam  -เอก-[แซม]- เน้นพยางค์ที่สอง
• example US UK -เอก-[ซาม]-เปิล- (แบบอังกฤษ) หรือ -เอก-[แซม]-เปิล- (แบบอเมริกัน)  เน้นพยางค์ที่สอง
• mobile -[โม]-เบาล- หรือ -[โม]-เบิล-เน้นพยางค์ที่หนึ่ง
• suggest -สัก-[เจสท]- เน้นพยางค์ที่สอง
• appreciate -แอพ-[[พริ]]-ชิ-[เอด]-เน้นพยางค์ที่สอง
• entrance -[เอน]-ทรานส- เน้นพยางค์ที่หนึ่ง

ฯลฯ มีอีกเยอะ ไว้คิดได้ค่อยใส่เพิ่มครับ ใครเห็นคำอื่นก็ขอเชิญแนะนำมาได้

สนใจอ่านรายละเอียดของการออกเสียงพยางค์ที่ไม่เน้นได้ที่ เสียงสระ ə