foolish (-[ฟูล]-ลิฉ-) กับ stupid (-สะ-[ตยู]-ปิด-) ก็แปลเหมือนกันว่า โง่ แต่ความหมายไม่เหมือนกันซะทีเดียว foolish เป็นโง่ทำนองอ่อนประสบการณ์ ไม่รู้เรื่องรู้ราว ส่วน stupid นั้น เป็นโง่แบบไม่ใช้สมอง ไม่มีปัญญา ทั้งสองคำจะใช้อธิบายการกระทำ หรืออธิบายลักษณะคนก็ได้ ดูตัวอย่างเช่น
- I did something stupid yesterday. ก่อนจะไปว่าคนอื่นว่าโง่ ก็ลองฝึกว่าตัวเองก่อนนะครับ ประโยคนี้ก็แปลว่า ฉันไปทำอะไรโง่ ๆ มาเมื่อวานนี้ จะใช้ foolish ในที่นี้ก็ได้ ขึ้นกับว่าเราอยากจะสื่อว่า เราโง่แบบไม่ใช้สมอง หรือโง่แบบไม่รู้เรื่องรู้ราว
- His comment was so stupid. หมอนี่แสดงความคิดเห็นได้โง่เหลือเกิน
- It would be foolish to buy anything in this mall. ถ้าไปซื้อของอะไรในห้างสรรพสินค้านี้ก็โง่นะซิ (เพราะ อาจจะขายของแพงเกินเหตุ หาซื้อที่อื่นใกล้ ๆ ก็มี)
foolish ก็มาจากรากศัพท์ว่า fool ซึ่งก็เป็นที่นิยมใช้ เมื่อใช้เป็นคำกริยาแปลว่า ไปหลอกคนอื่น (to fool someone) ถ้าใช้เป็นคำนามก็แปลว่า คนโง่ เช่น
- Don’t be fooled by this politician . อย่าไปถูกนักการเมืองคนนี้มันหลอกนะ
- He is a fool to believe such a story without checking. เขาเป็นคนโง่ ถึงได้ไปเชื่อเรื่องพรรค์อย่างนี้โดยไม่ตรวจสอบก่อน
